ตอนนี้ที่ OV กำลังลงมือก่อสร้าง... โรงเรียนชีวิต ...
อาคารไม้ที่มุงด้วยหญ้าคาที่ผมหวังว่าวันหนึ่งจะเป็นสถานที่บ่มเพาะแนวทางในการดำเนินชีวิตให้เด็กๆ และเยาวชนให้มีความคิดสร้างสรรค์
สถานที่แห่งนี้ไม่ได้มุ่งเน้นเรื่องวิชาการ ไม่ต้องการให้เด็กแข่งขันกับใคร อยากเห็นเด็กที่ผ่านหลักสูตรแห่งนี้มองทุกคนคือเพื่อน ที่ต้องช่วยเหลือเกื้อกูลกัน อยากเห็นเขาเติบโตขึ้นสามารถทำงานเป็นทีม ไม่ใช่เก่งคนเดียว
ที่นี่เราจะสอนให้เด็กมีจินตนาการ ช่วยเหลือตนเอง ช่วยเหลือสังคม เสียสละส่วนตนเพื่อส่วนรวม ไม่ได้มุ่งเน้นสอนไอทีเพื่อชนะคอมพิวเตอร์ แต่จะสอนให้เด็กๆ เข้าใจความเป็นธรรมชาติของชีวิต เข้าใจชีวิตเพราะเราอยากเห็นเขาเหล่านี้มีความสุขในการใช้ชีวิตในวันข้างหน้า
เราจะมีกิจกรรมการละเล่นแบบบ้านๆ วิถีบ้านบ้าน เรียนรู้กับธรรมชาติ ทำกิจกรรมร่วมกันกับคนอื่น สอนให้รักสิ่งแวดล้อม
มีหลายคนได้แนะนำผมว่า อยากให้โรงเรียนชีวิตสอนให้เด็กสามารถช่วยเหลือตัวเองได้ ซักผ้าเอง รีดผ้าเอง ทำอาหารทานเองได้ ช่วยเหลืองานบ้านของพ่อแม่ได้ เหมือนกับเมื่อตอนผมเป็นเด็กที่ต้องช่วยเหลือตนเองทุกอย่าง รวมถึงการทำงานเพื่อส่วนรวมเพราะต้องช่วยเหลือครอบครัวได้ด้วย
ตลอดเวลาที่ผ่านมาที่ผมได้สัมผัสได้ทราบปัญหาว่า เด็กๆไม่สามารถช่วยเหลือตนเองได้เลย ไม่ได้ฝึกทำงานเพื่อส่วนรวม ไม่ได้คิดเพื่อส่วนรวม ส่วนใหญ่ก็คิดเพียงเพื่อส่วนตนเท่านั้น
พอเติบใหญ่ก็เลยไม่สามารถเป็น "ผู้นำ" ที่ได้ เพราะผู้นำคือผู้ที่เสียสละ ไม่ใช่ผู้กอบโกย
บางคนอาจก้าวขึ้นมาเป็นผู้จัดการ เป็นหัวหน้างาน แต่ไม่ว่าเขาจะมีตำแหน่งหน้าทีการงานที่ดีอย่างไร แต่เขาก็ยังไม่สามารถเป็น "ผู้นำ" ที่ดีได้อย่างควรจะเป็น
วันนี้โรงเรี่ยนชีวิตจะได้ระดมสมองกับทุกท่านเพื่อสร้างหลักสูตรร่วมกัน ถ้าหลักสูตรนี้สำเร็จเป็นรูปร่างแล้ว ส่วนตัวผมเองจะขอเป็นนักเรียนรุ่นแรกๆ กับโรงเรียนชีวิตแห่งนี้ด้วยครับ
